همان موزیک های همیشگی
حس امنیت در عین بیگانگی
به شهرم فکر میکنم ، به تناقض هایی که او نمی داند از چه جنسی هستند
و اینکه خاکستری چشمانش شب ها براق تر می شود
با زبانی که برایم بیگانه است، از همیشه راحت تر بیان میشوم
می گوید: یو الویز هو دیس سد لوک آن یور آیز
و من به شهرم فکر میکنم و خاکستری آسمانش.
