یه سری خصوصیات هست که آدم فکر می کنه اصلا دوست نداره و لی اتفاقا خیلی هم داره
مثال ظاهری اش اینه که
من همیشه فکر می کردم پسرهای مو بلند برام جذاب نیستن
و دیروز طی یک بررسی ذهنی کشف کردم که همه دوست پسرهام یه زمانی موی بلند داشتن
همشون!
حالا این که هیچی
آدم اینجا فکر میکنه میبینه که یه سری چیزایی کس شعر بیمارگونه ای هست که خب نباید برای آدم جذاب باشه.. چون عذاب میده آدم رو خب. چه کاریه!
نکته اینه که حتی آدم به این کژ خواهیش واقف شد
بعدش باید چی کار کرد؟
اصن
ریدم به این سلیقه مریضم
کلا عرض میکنم.
